Κυριακή, βράδυ

           

                 

Aφορισμοί

 

           "Πρέπει να μοιάζω μ'αυτό που αγαπάω. Διεκδικώ ( κι αυτό με κάνει να ηδονίζομαι ) μια ομοιότητα ουσίας ανάμεσα στον άλλον και σε μένα. Εικόνα, απομίμηση: κάνω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ σαν τον άλλον. Θέλω να είμαι ο άλλος, θέλω αυτός να είναι εγώ  σα να ήμαστε ενωμένοι, κλεισμένοι μέσα στον ίδιο σάκο από ανθρώπινο δέρμα, και το ρούχο να μην ήταν παρά το λείο περίβλημα αυτής της συμφυούς ύλης από την οποία είναι φταγμένο το ερωτικό Φαντασιακό μου" (Μπαρτ) . Και : "Oταν μια γυναίκα ποθεί, δεν ποθεί κατά βάθος τον ίδιο της τον εαυτό; Κι όταν εμείς ποθούμε μια γυναίκα, αυτό που ποθούμε δεν είναι να είμαστε αυτή η γυναίκα ; " (Ανρί - Φρεντερίκ Μπλαν) . Το ερωτικό παραλήρημα είναι άραγε ο ήχος του ανέφικτου καθρεφτίσματος ;

Ευγένιος Αρανίτσης , " Φυσική" ( Εκδ. Ίκαρος )

                                       

Η ωραιότερη σκηνή στην ιστορία του σινεμά ;

Κάπου στη Θεσσαλονίκη. Μέρα με βροχή και ομίχλη. Ο Bruno Ganz, αυτός ο μεγάλος γερμανός ηθοποιός, παρέα με τον λιλιπούτειο φίλο του, επιβιβάζονται σε ένα λεωφορείο που διασχίζει την πόλη, παραλιακά. Μια διαδρομή σύντομη, αλλά γεμάτη συμβολισμούς. Σα να έχει παγώσει ο χρόνος και οι πρωταγωνιστές να παρακολουθούν με αμηχανία αλλά και χαρά τα όσα εκτυλίσσονται μέσα και έξω από βαγόνι. Οι ποδηλάτες με τα κίτρινα αδιάβροχα, το φωτισμένο πλοίο που διασχίζει τη μαύρη θάλασσα... Σε κάθε στάση και μια διαφορετική επιβίβαση και αποβίβαση. Μια εναλλαγή, όπως κάπως έτσι συμβαίνει και στο μεγάλο στο ταξίδι της ζωής... Η παρέα των μουσικών, το νεαρό, ερωτευμένο (;) ζευγάρι, ο αποκαμωμένος διαδηλωτής που έρχεται μέσα από τη βουή της πορείας, κραδαίνωντας την κόκκινη σημαία... Στο τέλος, μια απρόοπτη συνάντηση με τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό, ο οποίος απευθύνεται στον πρωταγωνιστή για να του  απαγγείλει τους στίχους  " ...τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ'αέρι , που λες και λέει μες στης καρδιά τα φύλλα : Γλυκειά η ζωή...Γλυκειά η ζωή..." .

              

Δεν ξέρω αν το "Μία αιωνιότητα και μια μέρα" είναι η καλλίτερη ταινία του Αγγελόπουλου. 'Ομως, είμαι βέβαιος ότι αυτή είναι μία από τις ομορφότερες σκηνές στην  ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου . 

                                         

For every season there's an end playlist

 
          Παρακάτω μπορείτε να δείτε το playlist της τελευταίας εκπομπής Songs of love and hate στον Indieground online radio , για τη φετινή ραδιοφωνική σεζόν . Επιστροφή στις επάλξεις και τα μικρόφωνα το Σεπτέμβρη...



1. Jean Pierre Mirouze - Sexopolis
2. Ora - You
3. Sly and the Family Stone - Everybody is a star
4. Unknown Mortal Orchestra - So good at being in trouble
5. Jacco Gardner - Watching the moon
6. Pink Floyd - Lucifer Sam
7. The Rolling Stones - Paint it black
8. Εν Πλω - Φεύγεις ;
9. Goran Bregovic / Iggy Pop - In the death car
10. Bob Dylan -  I want you
11. Badly Drawn boy -  You were right
12. The Died Pretty - Everybody moves
13.  Mick Harvey - Out of time man
14. Black - Everything is coming up roses
15. Pet Shop Boys - Domino dancing
16. David Bowie - The secret life of Arabia
17. The Smiths - The draze train ( live)
18. U2 - Staring at the sun
19. R.E.M - Electrolite

Ένα τραγούδι για το καλοκαίρι

Mayakovsky - Past one o' clock

Past one o'clock. You must have gone to bed.

The Milky Way streams silver through the night.

I'm in no hurry ; with lightning telegrams

I have no cause to wake or trouble you

And , as they say , the incident is closed.

Love's boat has smashed against the daily grind.

Now you and I are quits . Why bother then

To balance mutual sorrows , pains , and hurts.

Behold what quiet settles on the world.

Night wraps the sky in tribute from the stars.

In hours like these , one rises to address

The ages , history , and all creation.

( The Bedbug and selected poetry , translated by Max Heyward and George Ravey . Meridian Books , New York . 1960) .

Το ποίημα βρέθηκε στα χαρτιά του Μαγιακόφσκι ,  μετά την αυτοκτονία του , στις 14 Απριλίου του 1930 . 

Ένα τραγούδι για το χειμώνα