Περί εμμονών

   
     Αθήνα. Κέντρο, όλοι σχεδόν οι δρόμοι. Ακαδημίας , Μπενάκη , Καλλιδρομίου. Αμέτρητες φορές τα πάνω - κάτω. Η Πατησίων , φυσικά . Η Κεφαλληνίας. Και η Κυκλάδων. Η Κυψέλη γενικώς. Τα Εξάρχεια , όλες τις ώρες και εποχές . Κυρίως μεσημέρι. Το Σέλας , το Cusco. Καφές γαλλικός με άρωμα φουντούκι ή φρέντο εσπρέσσο. Το υπόγειο δισκάδικο της Μασσαλίας με τις δυσεύρετες συλλογές της Creep Records. Το ελληνικό νιου-γουέηβ , ήχος άλλης , μυθικής πια εποχής. Τα ονόματα των συγκροτημάτων , ενδεικτικώς : Metro Decay , Art of Parties , South of no North . Συνακόλουθα , το υπόγειο στην Πλατέια Αμερικής και το σχετικό τυροπυτάδικο , Μηθύμνης και Πατησίων , μετά από το ξενύχτι. Το αναγνωστήριο στην Ιπποκράτους και οι προβολές στην Ιριδα. Ζαν Βιγκώ και Ταρκόφσκι . Πάρτυ στο μισοσκόταδο με " She's lost control again" . Κάποτε , η γωνία Πουλχερίας και Βουλγαροκτόνου . Οι παλιές , χειροκίνητες φωτογραφικές μηχανές . Πάντα ρωσσικής κατασκευής. Με χρώματα λίγο φλου . Η Ντισκολάτα των Στέρεο Νόβα. Τα σκούτερ πριν ξαναγίνουν μόδα. Τα κοντά μαλλιά στις γυναίκες. Οι Belle and Sebastian. Ο Θανάσης Μήνας στο μικρόφωνο τοu ροκ φμ . Το Closer στη Σίνα. Το Αλφαβίλ στη Μαυρομιχάλη . Τα παλιά τέυχη του Ποπ και Ροκ και της οδού Πανός. Το cheese cake και τα γλυκά , γενικώς . Οι βιντεοκασσέτες με στιγμιότυπα από Μουντιάλ και η φωνή του Αλέξανδρου Θεοφιλόπουλου . Τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο Λυκαβηττό . Τα γραμματόσημα . Εσύ...